آخييييييي چه کفش خوشگلي

مبارک باشه عفيفه جون:*

وااااااااي پارک نياوران:))))))))))))))))

چقدر من سالها با اين پارک خاطره دارم... چقدر دوستش دارم...بخاطر طبيعتش:)

بخاطر اون بز فلزي... بخاطر اون حوض هاي مربع هرمي... بخاطر زمين اسکيتش...بخاطر لحظه هايي که با مامانم اونجا بودم

منو ياد دوران نوجواني انداختي.... چقدر راحت، چقدر شيرين

باورم نشد چادري نيستي :)) جالب بود برام!

باريکلا تو هم مثه من اهل کتوني و پياده روي هستي :))

اتفاقا من اولين بار که اين بچه هاي وبلاگي رو ديدم کتوني پوشيده بودم البته با چادر وقتي داشتيم ميرفتيم سنا يجوري شايد با کنايه گفت برو کتوني هاتو بپوش پيش خودم گفتم حتما خيلي جلفم پيش اين بچه ها!!! :)) الان با تعجبات ساقي بيشتر به اون نتيجه رسيدم :)) !!!