داغون شديم ...
اما چه سود كه خاطره نعمتها ماندگار نيست و نسيان غبار فراموشي بر اين حوادث مي كشد ... چه سود كه مي شنويم اما اونقدر پند نميگيريم كه بدانيم ولي... امام ...شفاي همه بيماريهاست ... خصوصا بيماري هاي روحي ... بيماري گناه ... بيماري شك ... اگر اين بيماري رو به شدت مادري كه فرزندش در بستر افتاده و نزديك مرگ است درك كنيم و چون همين مادر زجه بزنيم و طلب كنيم ... ما نيز شفا پيدا خواهيم كرد
اوه واه خيلي عارفانه شد نه؟
