باز حس شاعریمان گل کرده است این روزها.....شعری که میخونید 5 تیر با یه حس عالی سرودم

من بودم و تنهایی و بغضی که ناتمام

یک آسمان نیاز تو عشقی که ناتمام

احساس دارد این قلم در شعر در غزل

آرام شعله میکشد شمعی که ناتمام

چشمان پرفروغ تو دریایی از حروف

در آخرین نگاه تو حرفی که ناتمام

ساحل قرار بود که روبای ما شود

دریای زندگی چه شد؟موجی که ناتمام

بوسیدمت به خواب ولی زنگ ساعتم

صد حیف تعبیری نشد خوابی که ناتمام

دستم بگیر این دم آخر به جان عشق

بگذار مرهمی بر این زخمی که ناتمام

اینجا میان خاطره هامان عفیفه ماند

شاعر کنار پنجره شعری که ناتمام

 

نوشته شده در پنج شنبه 91/4/8ساعت 10:54 صبح توسط آرام نظرات ( ) |